Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzezinach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR. Marzena Cywińska

Protokolant: st. sekr. sąd Dorota Patyna, stażysta Paulina Strzyżewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 19 września 2018r., 22 października 2018r., 6 grudnia 2018r., 21 stycznia 2019r., 4 marca 2019r., 21 marca 2019 r.

sprawy:

M. J.

s. P., K. z domu Z.

ur. (...) w m. B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25.08.2017r. T., gm. D., woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki R. (...) nr rej. (...) nie stosując się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat orzeczonego wyrokiem nakazowym z dnia 04.04.2017r. przez Sad Rejonowy w S. II Wydział Karny w sprawie o sygnaturze (...)

tj. o czyn z art. 244 kk

1.  M. J. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 244 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat,

3.  na podstawie art. 42§1a pkt 2 kk orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jednego) roku,

4.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby pisemnie co 6 (sześć) miesięcy,

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. Jerzego Janiaka kwotę 936 (dziewięćset trzydzieści sześć) złotych tytułem nieopłaconych kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 215,28 (dwieście piętnaście 28/100) złotych tytułem podatku od towarów i usług VAT,

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 1983,28 (jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt trzy 28/100) złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 sierpnia 2017r. przez miejscowość T. przejeżdżał pojazd marki R. (...) nr rej. (...), którym kierował M. J.. Został on zatrzymany do kontroli policyjnej przez starszego sierżanta R. S. w związku z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości na terenie obszaru zabudowanego. Podczas sprawdzania osoby kierującego w systemach policyjnych okazało się, że ma on status w ruchu drogowym ,,6” , czyli usunięty z systemu punktowego z powodu czynnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Funkcjonariusz zatrzymał oskarżonemu dokument uprawniający do kierowania pojazdami mechanicznymi w postaci prawa jazdy.

(dowód: zeznania R. S.-k.167,

wydruk z bazy KSIP-k.2-5,

kopia prawa jazdy-k.6).

W dniu 25.08.2017r. oskarżony nie był uprzednio karany za przestępstwa, zaś ukarano go za popełnienie siedmiu wykroczeń dotyczących przestrzegania przepisów ruchu drogowego. Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w S. z dnia 04.04.2017r. w sprawie sygn. akt (...) uznano go za winnego wykroczeń z art. 86§1 kw, art. 97 kw i art. 94 §1 kw i za to na podstawie art. 86§1 i 3 kw w zw. z art. 9§2 kw wymierzono mu karę grzywny 2000 złotych oraz zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat od uprawomocnienia się wyroku. Wyrok uprawomocnił się w dniu 03.05.2017r. W późniejszym czasie M. J. był trzykrotnie skazany za przestępstwa.

(dowód: dane o karalności-k.11, 83, 156-157;

informacja o wpisach w ewidencji kierowców-k.84;

odpis wyroku-k.13;

sprawdzenie w systemach policyjnych-k.53-55).

Oskarżony nie zdradza objawów choroby psychicznej ani cech upośledzenia umysłowego, leczy się psychiatrycznie z powodu zaburzeń nerwicowych. W czasie postępowania sądowego trzykrotnie przedstawił zaświadczenia lekarskie wystawione przez upoważnionego lekarza sądowego poświadczające niemożność stawiennictwa na wezwanie z powodu: powierzchownego urazu stawu skokowego i stopy, zwyrodnienia kręgosłupa oraz zaburzeń nastroju i ostrego zakażenia górnych dróg oddechowych. M. J. w dniu 23.01.2019r. odmówił poddania się badaniu przez lekarza medycyny sądowej P. B..

(dowód: opinia sądowo-psychiatryczna-k.90-94;

zaświadczenia lekarskie-k.119-120, 129, 137, 144,

opinia sądowo-lekarska-k.149-150).

Oskarżony ma 30 lat, prowadzi własną działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu pokryć dachowych, jego własność stanowią dwa pojazdy - R. (...), K. (...) i przyczepa. Nie posiada majątku w nieruchomościach.

(dowód: notatka urzędowa-k.85;

wydruki z ksiąg wieczystych i rejestrów państwowych-k.86-89).

M. J. w postępowaniu przygotowawczym odmówił udziału w czynności przesłuchania w charakterze podejrzanego, podania danych osobo-poznawczych oraz ustosunkowania się do zarzutu i złożenia podpisu. Nie stawił się na rozprawie sądowej, nie złożył żadnych wyjaśnień na piśmie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Okoliczności popełnienia zarzuconego M. J. czynu nie budziły wątpliwości, a zostały ustalone w oparciu o zeznania świadka R. S. oraz zebraną dokumentację w postaci odpisu wyroku nakazowego i zapisów w ewidencji kierowców.

Okoliczności zatrzymania pojazdu, którym kierował M. J. opisał funkcjonariusz dokonujący tej kontroli, R. S.. Świadek ten potwierdził przyczyny podjęcia decyzji o zatrzymaniu pojazdu do kontroli, fakt przekroczenia prędkości dopuszczalnej administracyjnie w obszarze zabudowanym, podjęte czynności w związku ze stwierdzonymi naruszeniami prawa oraz wyniki ustaleń w systemach policyjnych co do statusu M. J. jako kierowcy pozbawionego prawa do kierowania pojazdami mechanicznymi przez okres 3 lat, począwszy od 03.05.2017r. Zeznania tego świadka jako rzeczowe, logiczne, korespondujące z załączonym odpisem wyroku nakazowego, zasługiwały w całości na wiarę.

Zgromadzone w przedmiotowej sprawie dowody nieosobowe w postaci danych o karalności, wydruków z systemów policyjnych, wykazów ksiąg wieczystych i rejestrów państwowych, opinii sądowo-psychiatrycznej i sądowo-lekarskiej, były wiarygodne i rzetelne, zasługiwały na uwzględnienie.

Zgromadzone w przedmiotowej sprawie dowody wskazały, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 244 kk, gdyż jadąc w dniu 25.08.2017r. pojazdem mechanicznym marki R. (...) naruszył sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, który obowiązywał go w okresie 03.05.2017r. – 03.05.2020r. Zakaz ten wynikał z wyroku Sądu Rejonowego w S. w sprawie o sygn. akt (...). Okoliczność ta była znana oskarżonemu, który świadomie naruszył obowiązujący go zakaz sądowy. Czyn oskarżonego był społecznie szkodliwy w stopniu znacznym, gdyż zachowaniem swym oskarżony godził w dobro prawnie chronione, jakim było dobro wymiaru sprawiedliwości eliminującego z grona uczestników ruchu drogowego te osoby, które stanowią zagrożenie dla innych, a czyn ten wskazywał na celowe nierespektowanie przez oskarżonego prawomocnego orzeczenia sądowego zawierającego określony zakaz. Należy podkreślić, że zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych obowiązywał M. J. od 03.05.2017r., tymczasem do dnia kontroli drogowej w dniu 25.08.2017r. oskarżony nie zwrócił dokumentu prawa jazdy do właściwego starostwa powiatowego, do czego był zobowiązany.

M. J. można przypisać winę, gdyż w chwili popełnienia przypisanego mu czynu był dorosły, zdrowy, w pełni poczytalny. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionych czynów. Znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że nic nie stało na przeszkodzie, by zachował się zgodnie z normami przewidzianymi prawem. Stwierdzone w badaniu przez biegłych psychiatrów zaburzenia nerwicowe nie ograniczały ani nie znosiły jego poczytalności, rozumiał bowiem znaczenie swego czynu i mógł pokierować swoim postępowaniem. Ponadto, nie stwierdzono u niego objawów choroby psychicznej ani cech upośledzenia umysłowego, czy też objawów uzależnienia od alkoholu. Biegli stwierdzili także, że w obecnym stanie zdrowia oskarżony może brać udział w czynnościach procesowych z pomocą adwokata. Oskarżony nie złożył żadnej dodatkowej dokumentacji, która uzasadniałaby dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłych lekarzy psychiatrów, zaś na badanie u lekarza z zakresu medycyny sądowej wprawdzie się stawił, lecz odmówił poddania mu się.

Wymierzona na podstawie art. 244 kk kara 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat i zobowiązaniem do informowania sądu o przebiegu okresu próby pisemnie co 6 miesięcy była adekwatna do stopnia winy sprawcy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i, zdaniem Sądu, spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego. Oskarżony zasługiwał na dwuletni okres zawieszenia wykonania kary, gdyż w chwili popełnienia przypisanego mu czynu nie był karany za przestępstwa.

Sąd orzekł również na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku, stosownie do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, biorąc pod uwagę czas konieczny do wyeliminowania sprawcy z grona uczestników ruchu drogowego, jako osoby realnie stwarzającej zagrożenie dla tego ruchu. Orzeczenie zakazu w tym wymiarze ma zapobiec ponownemu popełnieniu przez oskarżonego przestępstw tego typu w tym okresie oraz oddziaływać na niego represyjnie i dyscyplinująco.

Na podstawie § 4, § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie z ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. poz. 1801) na rzecz obrońcy z urzędu adw. Jerzego Janiaka zasądzono od Skarbu Państwa kwotę 936 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 215,28 złotych tytułem podatku od towarów i usług VAT.

O kosztach sądowych w sprawie orzeczono w oparciu o art. 627 kpk i art.626§1 kpk uznając, iż uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych nie byłoby zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową, tj. prowadzenie własnej działalności gospodarczej.