Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzezinach

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 312/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I

A. S.

W dniu 26 lipca 2021r. w K., woj. (...) używając wobec A. K. (1) przemocy polegającej na kopnięciu w/w w twarz i powodując w ten sposób umyślnie obrażenia ciała naruszające czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w postaci wielokrotnych złamań kości nosa i twarzoczaszki zabrał w celu przywłaszczenia na szkodę pokrzywdzonego saszetkę marki O. (...) wartości 80 złotych tj. dopuścił się czynu z art. 280§1 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1  A. S. i A. K. (1) są kuzynami. Nieżyjący już ojciec oskarżonego i matka pokrzywdzonego M. K. byli rodzeństwem. Pomiędzy kuzynami powstał konflikt m.in. z tego powodu, że partnerka A. K. (2) S. związała się z A. S..

1.2  W dniu 26.07.2021r. późnym wieczorem pokrzywdzony wracał pociągiem z (...) klubu, był pod wpływem alkoholu. W drodze powrotnej, jeszcze przed wyjściem z pociągu w K. utracił w nieustalonych okolicznościach telefon komórkowy. A. K. (1) wysiadł z pociągu, na pewien czas zatrzymał się na terenie stacji kolejowej w przejściu podziemnym, przy wyjściu na peron trzeci.

1.3  Mężczyzna stanął przy ścianie przejścia podziemnego, miał przy sobie saszetkę marki O. (...) wartości 80 złotych przewieszoną przez szyję, w środku miał zaświadczenie o utracie dowodu osobistego, papierosy i zapalniczkę. Był zgięty w pół, ręce mu zwisały w dół, wyglądał na nietrzeźwego. Przechodząca tamtędy wraz z partnerem I. B. zapytała go o godz. 22:39:22, czy nie potrzebuje pomocy. Mężczyzna odmówił.

1.4  O godzinie 22:39:50 do kobiety i jej partnera podszedł oskarżony A. S., ubrany w zieloną bluzę, krótkie spodenki do kolan, czapkę z daszkiem, trzymał w ręku telefon, nakłaniał przechodzących, by zostawili nietrzeźwego mężczyzna, gdyż jest on pod wpływem dopalaczy i może być niebezpieczny.

1.5  Po odejściu przechodniów o 22:40:28 A. S. podwinął rękawy w bluzie, podbiegł szybkim krokiem do pokrzywdzonego i co najmniej jeden raz kopnął go w twarz. A. K. (1) krzyknął z bólu. O 22:40:38 oskarżony wbiegł do wejścia na schody na peron 3, a w lewym ręku trzymał przedmiot przypominający torebkę - saszetkę koloru niebieskiego.

1.6  I. B. stojąc na podeście pomiędzy schodami wyjściowymi ze stacji kolejowej usłyszała krzyki, nachyliła się i zobaczyła, że mężczyzna w zielonej bluzie zaatakował pokrzywdzonego. Zaczęła krzyczeć: zostaw go. O godzinie 22:41:12 zbiegła do poszkodowanego, który miał świeże ślady krwi lecącej z nosa, ust, łuku brwiowego, nie miał przy sobie saszetki, a następnie zawiadomiła służbę ochrony kolei.

1.7  Funkcjonariusze SOK otrzymali polecenie przyjazdu do tunelu, gdzie doszło do pobicia mężczyzny. Na miejscu o godzinie 22:49:42, przy wejściu na peron 3 zastali młodego mężczyznę z widocznymi świeżymi śladami pobicia na twarzy, krwią na twarzy i na posadzce oraz dwie postronne osoby. W pobliżu, w połowie schodów prowadzących na peron 3 znaleźli otwartą saszetkę na pasku, w środku której znajdowało się zaświadczenie z danymi osobowymi pokrzywdzonego.

1.8  Pokrzywdzony został opatrzony przez zespół karetki pogotowia, przewieziony do szpitala. Stwierdzono u niego: liczne otarcia naskórka i podbięgnięcia krwawe w obrębie twarzy, masywny obrzęk krwiak okularowy oka lewego, deformację nosa oraz złamanie bocznej ściany lewego oczodołu, wieloodłamowe złamanie dolnej ściany oczodołu lewego oraz przedniej i bocznej ściany zatoki szczękowej lewej z przemieszczeniem odłamów do światła zatoki, złamanie kości nosa, odmę w lewym oczodole i w tkankach lewego policzka, które powstały w następstwie działania narzędzia twardego, tępego lub tępokrawędzistego godzącego z dużą siłą. Obrażenia w postaci złamania kości nosa i kości twarzoczaszki z przemieszczeniem odłamów spowodowały naruszenie czynności narządu oddychania i twarzoczaszki trwające dłużej niż siedem dni. Jego leczenie nadal trwa. 12.08.2021r. przeszedł repozycję zamkniętą złamania jarzmowo-szczękowego strony lewej. W dniu 25.01.2022r. wykonano u niego operację plastyczną przegrody nosa

1.9  W miejscu zamieszkania oskarżonego ujawniono m.in. czapkę z daszkiem koloru czarnego i zieloną bluzę z kapturem.

1.10  Oskarżony był uprzednio kilkukrotnie karany, w tym także za przestępstwa przeciwko mieniu z art. 278§1 kk, art. 160§1 kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 282 kk i art. 157§2 kk, a także z art.279§1 kk.

1.11  A. S. ma wykształcenie gimnazjalne, przyucza się do zawodu brukarza, jest kawalerem, posiada na swoim utrzymaniu jedno dziecko w wieku 3 lat, pracuje dorywczo uzyskując dochód 1000-1500 złotych miesięcznie, nie posiada żadnego majątku. Urodził się (...)

1.12  U oskarżonego nie rozpoznano objawów choroby psychicznej i upośledzenia umysłowego. Stwierdzono u niego zaburzenia osobowości o typie osobowości chwiejnej emocjonalnie - typ impulsywny i uzależnienie mieszane od narkotyków w okresie deklarowanej abstynencji.

1.13  Oskarżony w postepowaniu przygotowawczym przyznał się do tego, że w dniu zdarzenia przechodził obok pokrzywdzonego przejściem podziemnym, widział go nietrzeźwego. W domu przemyślał ile krzywdy zrobił mu K., ubrał się i wrócił na miejsce, dał mu jednego kopa w twarz, ściągnął mu saszetkę z szyi, przeszukał ją, bo spodziewał się znaleźć tam narkotyki, by o tym zawiadomić policję, narkotyków nie znalazł, zaprzeczył, by chciał coś mu ukraść, wyrzucił saszetkę i uciekł. Dodał, że poniosły go nerwy, bo przypomniał sobie , że K. zrobił wiele krzywdy jemu i jego dziewczynie. Dodał, że był pod wpływem alkoholu. Na rozprawie sądowej nie przyznał się do postawionego zarzutu, odmówił składania wyjaśnień, nie chciał się odnieść do zmiany depozycji, na pytanie obrońcy wyjaśnił, że około pół roku przed zdarzeniem A. K. (1) zagroził, że zgwałci mu siostrę, wyzywał też kilka razy jego matkę i siostrę.

- zeznania M. K.

-zeznania E. W.

-zeznania A. K. (1)

-zeznania I. B.

-nagranie z monitoringu

-protokół oględzin zapisu z kamer

-zeznania I. B.

-zeznania S. A.

-raport policyjny

-dokumentacja medyczna

-opinia sądowo-lekarska

-dokumentacja lekarska

-karta informacyjna

-protokół przeszukania pomieszczeń

-dane o karalności

-odpisy wyroków

-dane osobo-poznawcze

-notatka urzędowa

-zeznania E. W.

-zeznania K. S.

-opinia sądowo-psychiatryczna,

-opinia sądowo-psychologiczna

-wyjaśnienia

k.187v-188

k.189v-190

k.186v-187

k.188v-189

k.20, 202

k.21-22

k.188v-189

k.188

k.62-65

k.6-7

k.91-92

k.165a

k.172-174

k.41-46

k.59-60, 161-162 k.82, 84-90, 119-121, 128

k.177v

k.72

k.189v-190

k.190

k.131-132

k.133-134

k.177v

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

1.

-zeznania I. B.

Nagranie z monitoringu

Zeznania S. A.

Zeznania A. K. (1)

Zeznania M. K.

Opinia sądowo-lekarska

Dokumentacja medyczna

Opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia sądowo-psychologiczna

Karta Karna

Dane o karalności

Protokół przeszukania

Zeznania I. B. były rzeczowe, logiczne, obiektywne. W toku śledztwa złożyła je dwa dni po zdarzeniu, gdy dobrze pamiętała przebieg zdarzeń. Kobieta w dniu 26.07.2021r. przechodziła przejściem podziemnym, nie znała wcześniej oskarżonego, zatem nie miała powodów, by fałszywie go obciążać. Nie znała też pokrzywdzonego, zainteresowała się nim i pytała jedynie, czy potrzebuje pomocy. Od początku wskazała na sprawcę - młodego mężczyznę stojącego przy wjeździe dla rowerów, trzymającego w ręku telefon, nerwowego, chaotycznego, który najpierw odradzał jej zainteresowanie nietrzeźwym pokrzywdzonym, twierdząc że może on być po dopalaczach i może być niebezpieczny, który potem zaatakował pokrzywdzonego. Kobieta stała na podeście pomiędzy schodami wyjściowymi z przejścia podziemnego, nikogo innego poza oskarżonym i pokrzywdzonym nie było wewnątrz przejścia podziemnego w rejonie wyjścia na peron trzeci, schyliła się, by zobaczyć co się tam dzieje i nie widziała wprawdzie dokładnie zachowania oskarżonego, lecz usłyszała okrzyki bólu wydawane przez pokrzywdzonego. Słyszała też odgłos uderzenia lub kopnięcia, bardziej przypominający kopnięcie. Krzyknęła: zostaw go, a wtedy sprawca uciekł schodami prowadzącymi na peron trzeci. I. B. widziała pokrzywdzonego przed zaatakowaniem go przez sprawcę, gdy wyglądał na mocno nietrzeźwego, chwiejącego się, z rękami opuszczonymi do dołu. Zeznając w toku śledztwa stwierdziła, że mężczyzna był nietrzeźwy, ale nie widziała u niego śladów pobicia. Na rozprawie zeznała natomiast, że widziała u niego ślady po pobiciu, a gdy ponownie do niego zbiegła, ślady te były dużo większe, a przede wszystkim pojawiła się krew, która leciała mu z nosa, z ust, z rozciętego łuku brwiowego, krew pojawiła się także na posadzce. Po ujawnieniu jej poprzednich zeznań świadek potwierdziła je w całości jako składane bezpośrednio po zdarzeniu, natomiast dodała, że policjant przesłuchiwał ją w miejscu pracy, złożyła krótkie zeznania, gdyż chciała tę czynność mieć już za sobą. Należało zatem przyjąć, że kobieta nie widziała śladów pobicia u pokrzywdzonego, gdy do niego podeszła, skoro taki obraz sytuacji przekazała w pierwszej relacji, zaś opuchliznę na twarzy oraz lecącą krew zobaczyła dopiero po ucieczce oskarżonego. Była natomiast pewna, że widziała u pokrzywdzonego saszetkę przewieszoną skośnie na ciele, a potem, gdy dobiegła do pokrzywdzonego, saszetki już nie było.

Zeznania te w całości zostały potwierdzone nagraniem monitoringu z kamer umieszczonych w przejściu podziemnym, na nagraniach widoczny był sprawca - jego wygląd, ubiór, zachowanie, świadek B., inni przechodnie, a także w końcowej części nagrania - pokrzywdzony i funkcjonariusze służby ochrony kolei. Dzięki tym nagraniom oskarżony został rozpoznany przez pokrzywdzonego, gdyż w dniu zdarzenia A. K. (1) nie wiedział kto go zaatakował i zabrał mu saszetkę. Nagrania uwidoczniły fragment agresywnego zachowania oskarżonego, który szybkim ruchem podwinął rękawy bluzy i biegiem ruszył w kierunku pokrzywdzonego. Kamery nie zarejestrowały wprawdzie momentu ataku i zaboru saszetki, jednak było na nich widać, że po kilku sekundach oskarżony oddalił się od pokrzywdzonego i uciekł wejściem na peron trzeci trzymając w ręku niebieską saszetkę. Nagrania te w istotny sposób przyczyniły się zatem do odtworzenia przebiegu zdarzenia.

Funkcjonariusz służby ochrony kolei S. A. potwierdził, że gdy tylko dostali zgłoszenie o pobiciu mężczyzny w przejściu podziemnym udali się tam i zastali pobitego oraz dwie postronne osoby. Pamiętał także, że będąc na miejscu dowiedział się od obecnych tam kobiety i mężczyzny, że przy poszkodowanym stał najpierw kolega, który powiedział, że się nim zaopiekuje, a gdy oni poszli dalej usłyszeli krzyki, zbiegli na dół i zobaczyli jednego z nich, pobitego, bez saszetki, która po chwili funkcjonariusz odnalazł na schodach, którymi uciekł sprawca. Zeznania te korespondowały z relacją I. B., były rzeczowe i obiektywne, zasługiwały na uwzględnienie.

A. K. (1) szczerze przyznał, że niewiele pamiętał ze zdarzenia, gdyż wracając z klubu z Ł. był nietrzeźwy, po drodze zagubił telefon, a w K. stanął pod ścianą w przejściu podziemnym, by ochłonąć i wtedy poczuł ból, jak się później okazało, po kopnięciu przez oskarżonego, który zabrał mu też saszetkę. Swoją wiedzę odnośnie sprawcy czerpał wyłącznie z nagrania monitoringu. Pokrzywdzony obszernie opisał także historię swojej znajomości z A. S., powstanie konfliktu między nimi wynikającego głównie z tego, że jego dziewczyna, która początkowo twierdziła, że jest z nim w ciąży, następnie wyprowadziła się do A. S., a dziecko okazało się być dzieckiem oskarżonego. Przyznał szczerze, że wcześniej razem zażywali narkotyki i dopalacze oraz że obecnie toczy się postępowanie karne, w którym to A. K. (1) jest oskarżony o nękanie małoletniej siostry oskarżonego. Powyższe okoliczności wskazują zatem na istnienie poważnego konfliktu między oskarżonym a pokrzywdzonym. Pokrzywdzony opisał przebieg leczenia, przebyte zabiegi chirurgiczne, wskazał na konieczność dalszego leczenia i złożył wniosek o zadośćuczynienie.

Zeznania A. K. (1) potwierdziła jego matka M. K., która po dwóch dniach dowiedziała się o osobie sprawcy, którego zarejestrowały kamery monitoringu i fakt ten jej nie zdziwił z powodu długotrwałego konfliktu trwającego między nimi. Dodała, że syn nie pracował w dniu zdarzenia i to ona ponosiła wszelkie koszty związane z jego leczeniem, które nadal trwa. Zeznania te nie budziły wątpliwości, zostały uznane za wiarygodne.

Opinia sądowo-lekarska wydana przez biegłego specjalistę medycyny sądowej dr. n. med. P. B. sporządzona na podstawie dokumentacji medycznej, przy uwzględnieniu depozycji świadków, pozwoliła na określenie rodzaju doznanych przez niego obrażeń. Rodzaj obrażeń i ich rozmieszczenie wskazywały, że mogły one powstać w okolicznościach podawanych przez A. K. (1), tj. nawet od pojedynczego uderzenia lub kopnięcia. Opinia ta, jako fachowa, pełna i jasna, zasługiwała w całości na uwzględnienie. Nie budziła wątpliwości dokumentacja medyczna pokrzywdzonego, gdyż został on bezpośrednio po zdarzeniu zbadany przez zespół karetki pogotowia i zabrany do szpitala.

Walor wiarygodności miała także opinia sądowo-psychiatryczna, w której biegli psychiatrzy, po zapoznaniu się z opinią sądowo-psychologiczną, wypowiedzieli się w zakresie stanu zdrowia psychicznego oskarżonego w momencie popełnienia zarzuconego mu czynu. Potwierdzili oni, iż u oskarżonego nie rozpoznano objawów choroby psychicznej czy upośledzenia umysłowego, rozpoznano natomiast zaburzenia osobowości o typie osobowości chwiejnej emocjonalnie - typ impulsywny i uzależnienie mieszane od narkotyków w okresie deklarowanej abstynencji. Biegli nie mieli wątpliwości, że w momencie zarzuconego czynu oskarżony miał pełną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Opinia sądowo-psychiatryczna była fachowa, oparta na wywiadzie i badaniu oskarżonego, biegli stwierdzili uzależnienie mieszane u oskarżonego, co zostało potwierdzone także wyjaśnieniami samego oskarżonego.

Dane o karalności zostały uzyskane z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków z właściwych sądów. W sposób procesowy wykonano przeszukanie pomieszczeń, uzyskano informacje o stanie majątkowym i pobycie w zakładzie karnym.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Zeznania E. W.

Zeznania K. S.

Wyjaśnienia oskarżonego

Matka oskarżonego, E. W. potwierdziła istnienie poważnego konfliktu między jej synem a A. K. (1), i okoliczność ta nie budzi żadnych wątpliwości, jednak opisując ten konflikt wskazała na szereg działań A. K. (1), które negatywnie oceniła, nie odnosząc się w ogóle do negatywnych zachowań swojego syna, a także do faktu, że jej syn ma dziecko z byłą konkubiną pokrzywdzonego i że przez pewien czas ojcem dziecka miał być właśnie A. K. (1). Z tych względów jej zeznania jako subiektywne, jednostronne nie zostały uwzględnione przy ocenie okoliczności tej sprawy.

Brakiem obiektywizmu charakteryzowały się także zeznania K. S., obecnej konkubiny oskarżonego, która zeznała, że od swojego konkubenta dowiedziała się, że to A. K. (1) go pierwszy zaczepił i stąd wynikło zachowanie A. S. w dniu 26.07.2021r. Stwierdzenie to nie było jednak wiarygodne, skoro nawet sam oskarżony nie wyjaśniał, że to A. K. (1) go zaczepiał. Ponadto, kobieta zaprzeczyła, by kiedykolwiek twierdziła, że ojcem dziecka jest A. K. (1). Z jednej zatem strony potwierdziła, że była wtedy w związku z A. K. (1), a z drugiej zaprzeczyła, by będąc w ciąży wskazywała go na ojca dziecka. Było to tłumaczenie wprost fałszywe, mające uchronić obecnego partnera przed odpowiedzialnością karną za czyn popełniony na szkodę poprzedniego partnera. Taki sam charakter miały jej tłumaczenia odnośnie do pytań o jej miejsce zamieszkania w dniu zajścia oraz miejsce pobytu A. S., gdy poszukiwała go policja do odbycia kary. Kobieta wprost przyznała, że okłamywała policję.

Nie zasługiwały na uwzględnienie wyjaśnienia A. S. złożone przed sądem, w których oskarżony nie przyznał się do postawionego zarzutu i odmówił ustosunkowania się do wcześniejszych wyjaśnień, w których opisał przebieg zdarzenia. Były one sprzeczne z zebranymi dowodami oraz nie korespondowały z wcześniejszą relacją. Nie przyjęto za wiarygodne tłumaczeń oskarżonego z postępowania przygotowawczego, że nie zamierzał ukraść saszetki, lecz tylko chciał przejrzeć jej zawartość, by zadzwonić po policję. Przyznawany przez oskarżonego fakt zażywania dopalaczy wskazywał na inny zamiar oskarżonego, mianowicie na chęć zdobycia dopalaczy, które pokrzywdzony mógł mieć w saszetce .

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.art.280§1 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Swoim zachowaniem oskarżony wypełnił dyspozycję czynu opisanego w akcie oskarżenia tj. czynu z art. 280§1 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk z tą zmianą, że przyjęto, iż czyn ten został popełniony w dniu 26.07.2021r.

Użycie przemocy wobec osoby poprzez kopnięcie w twarz w celu przywłaszczenia saszetki o wartości 80 złotych z zawartością stanowiło wyczerpanie znamion popełnienia przestępstwa rozboju. Użycie przemocy polegało tu na fizycznym kopnięciu A. K. (1) w twarz, czyli na bezpośrednim oddziaływaniu na ciało pokrzywdzonego, ukierunkowanym na przełamanie jego ewentualnego oporu. W ten sposób oskarżony mógł zerwać przewieszoną skośnie na ciele pokrzywdzonego saszetkę, gdzie spodziewał się znaleźć dopalacze. Darmowe dopalacze stanowiły dla niego niewątpliwą korzyść majątkową. Wprawdzie oskarżony nie musiał używać tak intensywnej siły fizycznej, by osiągnąć pożądany cel, lecz przy okazji, jak sam wyjaśnił, przy nagromadzeniu negatywnych emocji, wyładował się na nim w związku z dawnymi pretensjami i ,,sprzedał mu jednego kopa w twarz” i ściągnął saszetkę. Tym samym w jego zachowaniu należało także odnotować popełnienie czynu z art. 157§1 kk.

Stopień winy i społecznej szkodliwości czynu sprawcy był wyższy niż znikomy. Czyn ten wypełniał znamiona występku o wysokim stopniu społecznej szkodliwości. Był wymierzony w mienie należące do A. K. (1). Użyta przemoc była bardzo intensywna, spowodowała poważne obrażenia twarzy pokrzywdzonego, który przez wiele miesięcy dochodził do zdrowia, przeszedł dwa zabiegi operacyjne, pozostaje nadal pod kontrolą neurochirurga. Czyn ten został popełniony na terenie przejścia podziemnego na stacji kolejowej, gdzie nawet w późnych godzinach wieczornych przechodziło się wiele osób. Pokrzywdzony w żaden sposób oskarżonego nie sprowokował, nie zaczepił. Przestępstwo to zostało przez oskarżonego popełnione umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, z wyraźnym nastawieniem, intencją na dokonanie zaboru cudzego mienia w celu przywłaszczenia, po uprzednim wyrządzeniu dolegliwej krzywdy fizycznej pokrzywdzonemu.

W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające winę lub bezprawność popełnionego czynu. Oskarżony był dorosłym, w chwili czynu w pełni poczytalnym człowiekiem, dysponował możliwością oceny swojego zachowania i w chwili dokonywania czynu znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że mógł zachować się zgodnie z normami prawa. Miał pełną zdolność rozumienia jego znaczenia, jak i możność pokierowania swoim postępowaniem. Dysponował możliwością oceny swojego zachowania pod względem faktycznym i prawnym, był już kilka razy karany.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1.Art.280§1 kk i art. 157§1 kk

2.art. 63§1 kk

1.

2.

Kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności była odpowiednia do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego czynu. Kara ta spełni swe cele zapobiegawcze, wychowawcze oraz w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Z uwagi na uprzednią karalność nie istniała pozytywna prognoza na zmianę dotychczasowego zachowania, lecz jedynym możliwym środkiem był wskazany w wyroku wymiar kary o charakterze bezwzględnym. Wymiar ten został dostosowany do niepoprawnej osobowości oskarżonego - jako do osoby skazywanej uprzednio na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Kara pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym w orzeczonym wymiarze zapewni skuteczność oddziaływania indywidualno-prewencyjnego kary na oskarżonego, powracającego na drogę przestępstwa. Najniższe ustawowe zagrożenie za czyn z art. 280§1 kk wynosiło 2 lata, a oskarżony otrzymał karę niewiele wyższą, gdyż był sprawcą stosunkowo młodym, który w postępowaniu przygotowawczym częściowo przyznał się do zarzutu, zatem tę postawę poczytano na jego korzyść.

Na poczet kary efektywnie wykonywanej, czyli pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

3.

4.

Na rzecz pokrzywdzonego zasądzono od oskarżonego kwotę 5000 złotych tytułem nawiązki za doznaną krzywdę i poniesione koszty leczenia i leków, stosownie do cierpień fizycznych i psychicznych, jakie stały się udziałem pokrzywdzonego. Będzie to kwota adekwatna do rodzaju obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego.

Nakazano zwrócić oskarżonemu zabezpieczone ubrania, jako przedmioty zbędne dla postepowania karnego.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5. Art.624§1 kpk

Zasadne było nieobciążenie oskarżonego kosztami sądowymi i opłatą obowiązującą w sprawach karnych, gdyż podczas pobytu w zakładzie karnym nie będzie w stanie uiścić poniesionych przez Skarb Państwa kosztów sądowych.

1Podpis